GÖZLERİNE TAPMAK...
Aþkýmýn azýðý lirik gözlerindir...
Ve öyle derin bakar ki onlar;
Bakanýn kalbine zehirli bir hançer saplar...
Mümkün müdür o lirik gözlerin epik savaþçýsý olmamak?
Vazgeçmek; muhtemel midir?
Bir ananýn yavrusundan vazgeçememesi gibi bir þeydir...
Gözlerinde saklýdýr içimi yakýp kavuran ateþ,
Gözlerinleyken cehennemde yanmaya ne hacet?
Gözlerin , gözlerimin eli kýrbaçlý efendisidir...
Bir tabanca namlusu gibi soðuk bakýnca onlar;
Kalbine niþan alýnmýþ bir ceylan yavrusu gibi titrer içim...
Haziran güneþinde buza saplanýr bedenim...ürperirim.
Gözlerinde yitip gitmiþ bir hayata inat;
Ruhum, bedenim yine "SEN" der, sadece "SEN"...
Çünkü; benliðim gözlerinin esiridir...
Dipsiz bir kuyuya benzer gece gözlerin; çeker beni karanlýðýn baðrýna...
Karanlýðýn , yolumu aydýnlatan ýþýðým olur;
Gözlerinde ölür; gözlerinle dirilirim...
Gözlerin umudun türküsünü dinletir bana coþkuyla,
Gözlerin bir ýrmak gibi duru, okyanuslar kadar derindir.
Deðmesin hiç bir bakýþ güzel gözlerine
O gece karasý gözler yalnýzca BENÝMDÝR...
(20/06/2008) (A.Y)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.