BÖYLE BİR SEVMEK...
Bin yýl kölem olmasýn bir harf öðrettiklerim;
Ýstemem...
Doktor olsunlar,avukat olsunlar,mühendis olsunlar
Ne olurlarsa olsunlar da...
Vatana, millete hayýrlý birer evlat olsunlar...
Öðretmenim ben...
Mesleklerin en kutsalýný seçtim...
Ýnsaný nakþederim, hayatýn kasnaðýna;
Sevgimle iþler,yüreðimle süslerim onlarý...
Yirmi dört yaþýndayým ve ben de biraz çocuðum...
Onlarla sevinir, onlarla üzülürürüm;
Hatta onlarla ip atlar, top oynarým...
Burunlarý kanasa tüylerim diken diken olur;
Vurulduklarý aþýda o iðne sanki benim damarýma saplanýr...
Nasýl bir sevgidir bu bilmem anlatabildim mi?
Annem derdi hep "anne olunca anlarsýn" diye...
Anne olamadým belki ama;
"öðretmen" oldum ve anladým anne...
O, nasýl bir duyguymuþ?
Ýnsan, çocuðunun gözlerine bakmaya nasýl kýyamazmýþ?
Ýncinecek,acý çekecek,dünyasý yýkýlacak diye nasýl kahrolurmuþ?
Anladým hepsini anne...
Öðretmenim ben...
Bir dünyamýz var bizim onlarla...
Dört duvar arasýnda yaþarýz herþeyi...( tabi bir de bahçemiz...)
Acýlarýmýz farklýdýr,sevinçlerimiz ve heyecanlarýmýz da...
Karþý takýma atýlan bir gol bizi heyecanlandýrýr örneðin...
Biri parasýný kaybettiðinde (ki bu 3 ytl yi geçmez) birlikte üzülürüz;
Ya da diðerinin babasý öldüðünde olduðu gibi, birlikte yas tutarýz...
Bizim herþeyimiz farklýdýr ve benzemez dýþardaki yalan hayata...
Onlarýn hayalleri baþkadýr;
Kirli deðildir bizimki gibi...
Hayat henüz pis sularýný sýçratmamýþtýr üzerlerine,
Dolayýsýyla bilmezler;
Kirli suyun elbisede (aslýnda yürekte) oluþturduðu lekeyi...
Onlar sadece severler ve þikayet ederler:)
"Öðretmenim Ali bana küfür etti"
O’nun derdi Ali’nin ettiði küfürdür sadece,
Aslýnda Ali’nin küfrü de "salak" kelimesinden ibarettir...
Henüz bilmezler ne küfürlere gark olup ne acýlarla yoðrulacaklarýný
Büyüdüklerinde...
Onlarýn yalanlarý ödevlerini yapmadýklarýnda söylediklerinden ibarettir...
Ki bu da; ya misafirin geliþi ya da elektrik kesintisi üzerinedir..
Onlar yalanýýn gerçek manasýný bile bilmezler.
Onlar sevmekten,
ve ýþýl ýþýl gözlerle hayatýn kendilerine getireceklerine bakmaktan baþka,
Hiç bir þeyi bilmezler aslýnda...
Öðretmenim ben,
ve onlarý nakþediyorum hayata...
Onlarla seviniyor onlarla üzülüyorum
ve onlarý canýmdan öte bi aþkla seviyorum
Anlýyor musun bilmiyorum ama;
BEN " ANNE " OLDUM ANNE...
(24/06/2008) (A.Y) ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.