gök çatladý
aklý tutuldu gecenin
dilim kýrýk bir kýlýcý yaladý
kirpiklerime asýlý kaldý sarýþýn bir kaç adam
bir kuþ öldü göðsümde
yamaladým yüzüme yarým bir tebessümü
bir kaç sokak öteye gittim kendimden
fikrime battý aklýmýn kýymýðý
gözlerimden düþürdüm gözlerini
bir köprü yýkýldý
bir çocuk öldü ellerimde
ýþýklarý söndü sokaklarýn
karanlýk bir kaç gölge
isimsiz bir kaç kadýn
gidilememiþ bir yol
yarýda kesilmiþ bir cümle baktý gökyüzüne
sonra
aklýmý attým uçurumdan
verilmemiþ sözler düþtü sesimden
ve tenimden
unutmaya müsait olmayan izler
sen benden düþtün ben kendimden
kuþlar gökyüzünden düþtü
için içimden..