gecenin dibi
saat ben ertesi
dün karasý bir özlem çörekleniyor aklýmýn boþluðuna
kalbim senden muaf
sen benden..
bulanýk bir düþünce yýðýnýnýn
içine düþüyor çocukluðumdaki mavi gözlü bebek
babamý anýmsýyorum
ve annemin bir nefeslik çýðlýðýndan ibaret oluþunu hayatýn
siyah kurdeleye sarýlmýþ bir hatýra defteri oluyor zihnim
elimi uzatsam
peltek bir anýya dokunuyorum
soluðum da ekþi bir aðrý oluyor zaman
elimi göðsüme bastýrýyorum
tanýyorum acýmý
yarým kalýyor dilimin ucunda üç beþ cümle
anlamýný yitiren bir söz oluyorum
susuyor annem
ilk o küsüyor bana