Aþk, bu olsa gerek ki, koskoca deryâdýr vefâ Ýþler ruha direkt ki, hem de kýlsa da cefâ... Ne cefâ dinler, ne ezâ… kezâ çeviriverir Ki, dertler derman olur, cefa da sefâ...
Vefâ, caný candan edip salar cânana Bin can verilse ona, dönmez gayri cana Çýkmak için cânana, çýkar can, teninden Hicran olup birden, seyran olur cânana.
ALÝ canýn can mýdýr; hazýr mý uçmaya?! Yoksa o ölüm diye, hazýr mý kaçmaya?! Cânana uçmaya ölüm denmez; gülüm denir Çün, uçarsýn güllük-gülistanlýk sekiz UÇMAÐ’a
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.