ÂLÂ NE GÜZEL...!

Birbirinden âlâ üç al lâle ne güzel...!
Hiç biri soluk deðil; üçü de hâlâ ne güzel...!
Bir gün birisi, ikisini koparsa da
Birisi bana kalýr; âlâ ne güzel...!

O güzelin adý HÂLE; Hâle ne güzel...!
Hâlenin tadý da âlâ; hâlâ ne güzel...!
Güzel, Hâle’den olur; Hâle de güzelden...
Hâle, ezelden benim olur; âlâ ne güzel...!

Hâlâ dalýnda koku saçar Hâle, ne güzel...!
Ama bir gün biri koparacak; çünkü özel...
Her güzel, bir kiþiye özel var edilmiþ
Aþk verilip yâr edilmiþ; bu iþ ne güzel...!

ALÝ, hep Hâle derdinde... Âlâ ne güzel...!
Ama Hâle, kendi derdinde… Bu nasýl güzel...?!
Aslýnda asýl güzel, derde devâ olan...
Hava gibi bedava olan güzel, ne güzel...!

Güzelin güzellik pahasý bayað güzel…
Hatta var dahasý... Atsa dayaðý güzel...
ALÝ’nin yüzü bile güzel deðilken hiç,
Güzelin gözü ve eli-ayaðý ne güzel...
Sosyal Medyada Paylaşın: