YÖN
Sað, sol, arka, ön, her yön tek; ön yöndür bütün yönler
Mevlâ’yladýr gören gözler, diyen sözler ve özler…
Sevdikçe hep yazar, yazdýkça hep sever Mevlâ’yý,
Unutur bile Leylâ’yý, iki çeþmedir gözler…
El yazar; göz aðlar; dil dîlber der; sev der sözler...
Sevmeyene yokuþ olur hem iniþler hem düzler;
Seveneyse iniþ olur hem yokuþlar hem düzler
Seven gayri, hep kâlbine kaydeder yâr Mevlâyý
Eh, kaybeder de Leylâ’yý, kâlbde Mevlâ’yý gözler;
Özleye özleye yanar, yana yana kâlbi közler.
Bazýsýna Leylâ, yâri ola, aklýný düzler
Bazýsýna da hep ayna ola, Mevlâ’yý gözler
Görür gayri her nesnede, sevmek ister Mevlâ’yý;
Karýþtýrmadan Leylâ’yý, ondan Mevlâ’yý izler;
Sanýr mýsýn ki ALÝ’yi, gayri, Leylâ’yý izler.
Leyla leylinde kaldý. O gayrý Mevla’yý özler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.