DEMEKTİR
Ömür aþksýzsa, dünyada ziyândýr;
Kula aþk, öbür dünyada nûrândýr;
Aþksýz yaþayanlar, yaþamayandýr,
Hayat bulmayandýr; ölü demektir.
Âþýk, nâçar yaþar burada ama,
Yaþamayan nâçar, orada âmâ…
Âþýk, yaþadýðýndan görür ama,
O, görmediðinden âmâ demektir.
Nice görür âþýk, bunca ömürde…
Hakk’a erer âþýk, anda ölür de;
O ölümden önce iþ, bu ölümde;
Ýþ, ölümden önce ölmek demektir.
O ölümden önce ölmek nicedir…
Zikirdir, fikirdir gündüz-gecedir…
Onca nesne, eþya hep bilmecedir;
Aþksa seçmecedir, ilim demektir.
Asýl ilim aþkla; bu ilim baþka…!
Asýl, bir aþk baþka…! Ýlm aþkla baþka…!
Varýr ilmin sonu bambaþka aþka!
Bu da, hak ma’þûka ermek demektir.
Bilmenin son demi ermektir aþka;
Sevmenin son demi yanmaktýr Hakk’a;
Yanmanýn son demi fenâdýr Hakk’la;
Boyanmaktýr akla; bu, nur demektir .
Sen de aþk istersen sarýl ilme baþka…
Eðer ilmi istersen, gel sarýl aþka;
Aþk ilme götürür, ilim de aþka…
Ýkisi de bambaþka mi’râc demektir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.