DÜŞMANDIR O

Arz-ý endâm eylemiþ endâm-ý arz,
Sunmak içün beþere zehr-û maraz;
Bu maraz, muhabbettir ona biraz…
Ey nâs! Eyle i’tirâz, düþmandýr o.

Dünya pür zînet, bezendi cevheri;
Sunulur sýnav içün be her biri…
Marazdýr özü aslen, verir kederi;
Cehennemdir beteri, düþmandýr o!...

Býrakmaz dünya insin hiç birini,
Uðraþýr çürütmeðe bedenini,
Çürütür kendine dost edineni;
Öðren bak nedenini, düþmandýr o!...

Ama çeker elini Hakk dostundan,
Kâlbi dost, rûhu dost o dost postundan;
Çürütmez Hakk’a dost olduðundan;
Dosta post olduðundan düþmandýr o!...

Sen de düþ dost derdine, kurtulur post;
Düþersen post derdine, gücenir dost;
Postundan evlâdýr dost, Mevlâdýr dost;
Püsküllü belâdýr post, düþmandýr o!...

Dýþ postun, iç dostun, içine bak!
En az beþ hazîne var, gâh-ý istihkâk…
Kâlb, rûh, sýr, hâfî, ahfa o muhakkak;
Post mâni olmasýn bak, düþmandýr o!...

Haydi doldur, hazîne az deðil be…!...
Hayli boldur hazîne, kaz eðil de!
Letâiftir ezîne, kazz meyilde
Kâzz meðîlde, düþmandýr o!…

ALÝ, sevme postu, sev dostu sen de!
Dost sevmiþ seni, bunu bilmesen de!
Gel, ser sen dosta postu post mevrinde;
Bekleme post sevrinde, düþmandýr o!...

Sosyal Medyada Paylaşın: