Hayalet, Victor Hugo, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Bir melek gördüm baþýmýn üstünden geçen ;
Hayran býrakan uçuþu fýrtýnayý dindiren,
Ve susturuyordu uzaktaki gürültü dolu denizi.
- Ne yapmaya geliyorsun, diye sordum, bu gece vakti? –
-Ruhunu almaya geldim-, diye cevapladý,
Korktum, zira gördüm ki bu bir kadýndý ;
Þöyle dedim, titreyerek ve kollarýmý ona açarak:
-Sen uçacaksýn, bana ne kalacak?-
Cevap vermedi; Karanlýðýn kuþattýðý gökyüzü
Hafifliyordu… Baðýrdým - alýrsan ruhumu,
Nereye götüreceksin onu? Göster bana yerini.-
Hep susuyordu. – Ey mavi göðün gezgini,
Ölüm müsün? Yoksa yaþam mýsýn? Söyle, -
Gece büyüyordu sevinçli ruhumun üstünde,
Ve melek karardý, - Ben aþkým, dedi.
Ama üzüntülü alný gündüzden daha çekiciydi,
Ve gözbebeklerinin parladýðý karanlýkta,
Yýldýzlarý görüyordum kanat teleklerinin ardýnda.

Victor Hugo
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: