BİLMİYORUM

Bugün sabah,
Alýp kaçýrmak istedim kendimi,
Adýný bile hiç bilmediðim senden uzak diyarlara,
Unutmak istercesine seninle ilgili yaþadýðým maziyi
Yüklenip hasretini olanca aðýrlýðýyla,
Taþýndým bu boyalarý akan,
Pejmürde evlerle dolu sokaktan,
Çaresizlik içinde senden yine sana.
Güneþin doðuþu, batýþý bile deðiþti sanki,
Güllerin kokusu, kuþlarýn cývýltýsý,
Ýlk yaðmur taneleriyle etrafý saran,
Topraðýn kokusu bile yok artýk.
Adýný verdiðim menekþelerinde
Tadý tuzu kalmadý bilesin sen gideli.
Bilesin ki, belki bir gün,
Onlarýn hatýrýna yine geri dönersin,
Sana hasret bu çöllere, bir vaha gibi.
Ne komþularýn eski vefalý hal hatýr sormalarý,
Ne çocuklarýn sokaklarý dolduran o þen kahkahalarý,
Eskisi gibi deðil hiçbir þey, çözemiyorum bir türlü,
Sadece sen gittin diye mi deðiþti bunca þey.
Sadece sen yoksun diye mi daðýldý böyle her þey.
Alt tarafý yüreði yanan bendim,
Alt tarafý seven, özleyen, bekleyen bendim.
Alt tarafý yaþanmamasý gereken ne kadar duygu varsa,
Yaþayan bendim.

Bende insaným, bende bir kalp taþýyorum,
Týpký seninki gibi.
Benimki de seviyor bazen haddini aþarak,
Masallarda adý geçen zenginle fakir âþýklar misali.
Þimdi bu sonu belli olmayan kaçýþ nereye?
Bilmiyorum.
Þuan sen kiminlesin?
Bilmiyorum.
Neredesin? Nasýlsýn?
Bilmiyorum.
Hala eskisi gibi güzel mi gülüyorsun?
Bilmiyorum.
Yüreðimin merkezinde sen,
Gönlümün menzilinde sen varken,
Ben böyle nereye gidiyorum?
Bilmiyorum.
Öylece yürüyüp geçiyorum iþte,
Aþina olduðum iðde kokan o tozlu yollardan, bir yabancý gibi.
Bugün, sizdeyim dercesine teslim ettim kendimi adýmlarýma.
Sonumu hiç düþünmedim.
Hayatý da böyle býrakabilseydim keþke akýþýna.
Bir olmaz uðruna acýlar filizlendirmezdim,
Bir ömrün baharýnda, yüreðimin alev tarlalarýnda.
Eskiden…
Eskiden, evlerin bahçelerinden yola taþan gülleri gördüðümde,
Bir baþka dolardý baharýn kokusu yüreðime.
Her çiçekte açan da sendin,
Her çiçekte kokan da sen.
Þimdi güllerin rengi mi soldu,
Yoksa artýk eskisi gibi kokmuyorlar mý ne.
Her þey sýradan, her þey yavan, her þey yalan.
Özene bezene süslenmiþ hediye paketleri gibi insanlar, duygular.
Gözlerin hayran kalýyor,
Diller konuþup biraz tanýyýnca,
Eyvah yine aldandýn diyorum.
Yine yürek kanýyor, bize yine hüsran kalýyor.
Senin anlayacaðýn,
Her nereye gitsem,
Her ne söylesem,
Ben yine sendeyim,
Yine seninleyim.
Sen hiç anlayamamýþ olsan da beni,
Ben sende,
Belki de bir sevdanýn,
Çoook ötesindeyim.

www.youtube.com/watch?v=HDesMs7MyrA

Sosyal Medyada Paylaşın: