İ S E N

Gelmez hûþ bir kelâm usa, aþkýndan bî haber isen;
Bülbül olsa dilin susa, bin gülle de hazar isen;
Nâ hûþ diyârdýr” Tûr” olsa, o diyârda bî yâr isen;
Boþtur el, olsa da asâ, aþk-ý yârdan aðyar isen.

Kelâm et, hitâb et, susma, bir beraket kapar isen;
Hesâb et, kitâb et, durma… bir feraset yapar isen;
Oku, okut, öðret, býkma, bir feraðat yapar isen;
Bil, bildir, sev, sevdir, sýkma, bir belaðat yapar isen.

Ýlm ki sevdire, yandýra, gönül ile dalar isen;
Hem dalar iken kandýra, bulduðunda sarar isen;
Hem buldura da buldura… arar gibi arar isen;
Öze erdire-vardýra arar iken yanar isen.

Aþk gönülde, gönül tende, yani sende, arar isen;
Ýçindeki sana senden daha yakýn, anlar isen…!...
Göremezsin, gördüðünde ki, kendini görür isen;
Sevemezsin, sevdiðinde ki, kendini sever isen.

Bil de bil sen, sevdiðinde bildiðini bilir isen…
Sev de sev sen, bildiðinde sevdiðini sever isen…
Sevdiðini, bildiðinde sevdiðini bilir isen
Bildiðini, sevdiðinde bilirsin sen, bilir isen.

Aþk ilmi ilim aþkýndan kestirmedir, kapar isen;
Ýlim aþký aþk ilminden estirmedir, sapar isen;
Aþk âþýka sevgiliden sezdirmedir, çakar isen… !
Cennetteymiþ gibisinden gezdirmedir, tadar isen.

Aþk nârý her þeye çâra, dâhi nâra dûçâr isen;
Kendi nârýna da çâra imiþ yâra dûçâr isen;
Götürür yâra dûçâra, böyle nâra dûçâr isen;
Yâra dûçâr olmak çâra, Arþý gibi çâr-çâr isen.

Var tabele mahfûz Levh’ten ve-l Kalem’den, okur isen;
Var amele kim felekten, e-l âlemden, anlar isen!...
Çâr hamele kim melekten, Arþ’tan tutar, bakar isen;
Muâmele muhabbetten-aþktan hepten, anlar isen!...

Geçerken deverân, aþkta ilmek dokur, okur isen;
Dûçârken anlarsýn sen de aþkta fokur fokur isen
Tekâmüldür dûçârlýkta çârçârlýðý bulur isen;
Eh! çýkarsýn elmaslýða, kömürlükten çýkar isen.

Urve-i uhrada çâr nâr en halîmdir baðlar isen;
O dem iltimaslar saðlar urve-i elmaslar isen;
Tekâmül olur elmaslar ele iltimaslar isen;
O dem ûz olmaya baþlar, olmadý diye aðlar isen.

Ýþte bu enzîmdir çâra, sabr-û sebatla ikrâr isen;
Suyudur elmasýn bu ara, tam deminde demler isen;
Elmas iltimastan ola, tam de’binde yanar isen;
Gayri, en son ayar ola, ýsýca siccîn-nâr isen.

Aþk ateþindir siccînin, hiç söndürme yakar isen;
Yanar gündüz geceleyin doðru odun çatar isen;
Odun yaþtýr geceleyin; yanar, bolca atar isen;
Elmas kýlar hararetin ayarýnda tutar isen.

Ýyi tut aþk siccînini, söndürürler patlar isen;
Sakla orda cevherini, bak harcarlar atar isen;
Yitirirsin deðerini, bol bol her dem saçar isen;
Kömürleþtirir hepsini, her mezadta satar isen.

Ne ki nihân, düþmez asla kadri eðer saklar isen;
Ne ki ayân, gözün doya, dâim görüp bakar isen;
Hele þâyân ise daha vahim, alýp tutar isen;
Etmez kadri hiçbir bahâ tâ ki ona doyar isen.

Söndürme hararetini bir tutuþup yanar isen;
Bil kadrini-kýymetini, iltimâsa uðrar isen;
O iltimas ateþini gece gündüz yakar isen,
Ýltimas bil kadrini, bir de nâriyle hemharr isen.

Dönersin o zaman asla o harr ile envâr isen;
Dönemezsin aslâ, asla o harr ile nâ ayar isen;
Urve-i uhrada bilhassa hâlen envâr-ý çâr isen;
Ürye-i urvede hâsýlat olmamýþtýr sayar isen.

Hâsýlatsa iltimasa dûçâr olmaktýr yanar isen;
Yani dönmektir elmasa, tekâmüle þiâr isen;
Bu geçkidir çâr-çâr’lýða, firâsette kibâr isen;
Hem çâr-çâr’sýn hem çâr kûþe ger Arþ gibi diyâr isen.

Arþ gibi diyâr olmasa gerektir, ger bakar isen;
Çâr köþesi aþktan olsa gerektir, ger anlar isen!...
Âhir zemân semân köþe; hamlettir iþ, duyar isen;
Yâre vuslat demi ola; halvettir eh, uyar isen.

ALÝ isimli kelb’ten bir nübâhî ses duyar isen,
Hep nefsindeki elb’tendir, çünâhý çok… duyar isen;
Nice aded-i hülb’tendir günâhý, çok… sayar isen;
Aðlar ama, hep kalbtendir, künn âhý çok… anlar isen;
Neden aðlar anlarsýn sen de onun gibi aðlar isen.

Sosyal Medyada Paylaşın: