güneþin ýþýðý ve sýcaklýðý herþeyi biraz hafifletiyordu sanki sersem bir hafiflikle yürüyorum hedefsiz hafiflik duygusunun güneþe ait olduðu geçiyordu aklýmdan yapabileceðim hiç bir þey yok düþüncemde de þu an öyle bir istek de her þey hüzünlü gibi bana göre
dipsiz bir kuyuya benzetiyorum þu hayatý gücümün yetmeyeceði þeylerin de olmayacaðýna inanýyor gibiyim artýk susuyorum bu düþünceye içerliyoum kýzýyorum kendime ne oluyor.
yürümeye devam ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mem-o Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.