…DİYE İSTEDİM ALLÂH’IM !
Bir dîl ver bana Allâh’ým, aþkýnla þeydâ olacak!
Öyle dîl ki, o dîlde aþk bir kara sevdâ olacak!...
O sevdâyla tutuþacak, zâtýna fedâ kýlacak;
Ýbâdet edâ olacak diye istedim Allâh’ým!
Kýlýnmayan sevdâ dîlden, yâr cüdâ olup firâktýr;
Kavrulanýn hâli dîlden, berhudâr olup durmaktýr…
Aþksýzlýk nârda kalmaktýr, harr-û nâr olup yanmaktýr;
Târumâr olup kalmaktýr diye istedim Allâh’ým!
Olmaya sermaye kula dîlde bir zerre aþk gibi;
Kula sekiz uçmað kýla dîlde bir kerre ýþk gibi.
Dîlde bin ýþk aþkýn fi’li, ýþk saçar dîl bir þavk gibi;
Yok hiçbir þey bu aþk gibi diye istedim Allâh’ým!
Ýsim arar, bakar bakar ehl-i þavka aþktan aðyâr;
Yerde görse mecnûn sanar, gökte görse ufî sanar;
Þavký alan eski dâr aþar, ardýndan eski dâr bakar;
Varýlan yeni dâr, dîdâr diye istedim Allâh’ým!
Eski dâr dünyâ, fenâdýr ve hem tüm ehl-i dünyâdýr;
Yeni dâr seyr-i dîdârdýr; sevenine yâr, Hüdâ’dýr;
Yârla olmak bî cefâdýr; halvettir, zevk-û sefâdýr…
Medâr-ý iftihâr o vardýr diye istedim Allâh’ým!
Aþksýzlar Hakk’ý sevemez, sevmeyen dîdâr göremez
Ve de cennete giremez, Hakk cemâline eremez,
Da’msýz cennete giremez; da’m aþktýr, da’msýz eremez;
Kulun halvetsiz edemez diye istedim Allâh’ým!
Aþk ilimdir, ilim aþktýr, derviþe þavktýr, dellâldir…
Ufk-i ilm bidâyettir aþka; o bambaþka harârettir,
Nice neþve, nice meþktir… ehl-i telvîne berâkettir
Berâket de kerâmettir diye istedim Allâh’ým!
Aþk elzem ehl-i telvîne seyrânda, elvân gâhýnda;
Ehl-i telvînse temkîne anda varma tamaýnda;
Bu tama’ ile makâmdan makâma geçme ânýnda
Belki oldurur ânýnda diye istedim Allâh’ým!
Elmas en bahâ dünyada, çün piþmiþ siccîn içinde;
Hepten Leylâ’ya âmâde binlerce piþkin içinde…
Leylâ’nýnsa onca elmas, Mevlâ’nýn da aþk biçiminde
Cevheri var kâlb içinde diye istedim Allâh’ým!
Bahalý elmas daha az, bahâsý aþktan daha az…
Aþk daha bahâ elmastan, çünki elmastan daha az…
Ama en çok o, deðil az, kaybolduðundan bize az…
Ondan bize de ver biraz diye istedim Allâh’ým!
Allâh’ým! Bir dil ver bana, habîbini anlatmaða;
Sana habîb, bize tabîb… hikmetini anlatmaða;
Sünnetini doya doya ümmetine anlatmaða;
Sebebtir þefeat olmaða diye istedim Allâh’ým!
Ne dil yeter ne bir kelâm, anlatmaða gelse âlem…
Bitiremez hem hiç bir dem, âciz kalýr nice kalem…
Nûru a’lâ þavktýr her dem; battý gitti nice zulem…
Tanýsýn onu el-âlem… diye istedim Allâh’ým!
Ta’rîfini edemedim, arttý bundandýr elemim,
Aciz kaldý tüm kelâmým ve de þol nâçar kalemim;
Söz yetmedi, ne edeyim? Özden göze geldim gittim…
Ýlle dille de diyeyim… diye istedim Allâh’ým!
Diyemezsem yerinirim, eðer dersem sevinirim;
Çok bî çâre bencileyin; sünneti çâre bilirim,
Sünneti ihya ederim, sevinir de sevinirim…!...
Beraatý elde ederim diye istedim Allâh’ým!
Sünnet denen ni’metine sahib olan ümmetine
ait ni’met hürmetine yârab! uydur sünnetine;
Erdir þefeat minnetine, lâyýk kýl beraatine…!...
Vesiledir cennetine diye istedim Allâh’ým!
Yâ rabbi! Muhabbet ettir, onu her dem hep sevsinler…!
O habîbin Muhammed’tir, hep ardýn sýra gitsinler…
Ümmeti güzel ümmettir, sünneti ihyâ etsinler;
Sekiz cennete gitsinler diye istedim Allâh’ým!
Bir göz ver Allâh’ým, ancak âleme neþriyân olacak!
Ýlm-û hikmetle bakacak, kaleme þâyân olacak,
Ledünnî galeyân olacak, gâibân hayrân olacak;
Garîbân bayram yapacak diye istedim Allâh’ým!
Nûrundan ola göz ýþký, aþk iledir ýþk salýþý;
Ýbretleyse göz dalýþý, eh bu ýþktan aþk oluþu;
Aþktan da âþýk oluþu, âþýktan da meþk oluþu;
Dinleyende þevk oluþu diye istedim Allâh’ým!
Tâ “kâlûbelâ”dan beri göz nice görür ýþký ile…
Iþk aþktan, aþk Hakk’tan vücûd bulur hep yakýþý ile;
Gözün özü rûhun ýþký, her bakýþý aþký ile…
Öz, söz, göz… aþka alýþý diye istedim Allâh’ým!
Bir ibâdet ver Allâh’ým! vuslata arac olacak,
Dîl hýzýyle nâgâhân kýlacak; ufu-layýp sirâc kýlacak,
Telvînden ihrâc kýlacak, temkîne mi’râc olacak;
Rûhuma mizâc olacak diye istedim Allâh’ým!
Katýndan bir tâc tak yâ Hakk! tek sana muhtâc kýlacak;
Aþk olsun o tâc muhakkak, tenime mizâc olacak;
Baþa hep o tâc olacak, nâs ona muhtâc olacak;
Kâlb sana müþtâk olacak diye istedim Allâh’ým!
Letâifte mi’rac için aþkýn ihtiyâc olacak;
Bu aþkýn ile nice dîl sana iþtiyâk duyacak;
Ýþtiyâkýnla doyacak nice nasibli olacak;
Belki ALÝ de olacak diye istedim Allâh’ým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.