CENNET ONUN İÇİN GÜZEL...

Verdiysen sen neye deðer, yârab o her þeye deðer…
O toz bile olsa eðer, bir gün gele Arþ’a deðer…!
Süslenir onunla her yer, cennet bile olsa eðer;
Deðer Habîbinmiþ meðer!... Cennet onun için güzel...

Eksiklik varmýþ süsünde Arþ’ýn belki de…! ki, eðer
Olmasaydý, Arþ gözünde süs olmazdý, bulmazdý deðer;
Hatýrý olan aslýnda sevgili ayaðýymýþ meðer!...
Gayrisi bayaðýymýþ meðer; cennet onun için güzel!..

Kývâmlanma çaresiymiþ süsün o toz, bulmuþ meðer;
Tamamlayan pâresiymiþ süsün o toz, konmuþ meðer;
Süslenen yek pâresiymiþ Arþ’ýn o toz ile meðer,
Ama saðý fazla deðer; cennet onun için güzel...

Sekiz cennet pâresiymiþ süsce Arþ’ýn bunca meðer,
Ama gene eksik imiþ buna karþýn bunca süsler…
O toz ile yek pâreymiþ süsce Arþ’ý, bulmuþ deðer;
Arþ bir çarþý imiþ meðer; cennet onun için güzel...

Süslüymüþ Arþ’tan her karýþ ve de kapladýðý her yer…
Sürdürmüþ aþktan bir yarýþ, ma’þûka doðru her sefer…
Mi’râcmýþ aþk, tam bir varýþ sunarmýþ âþýka meðer,
Yanarmýþ ma’þûka meðer; cennet onun için güzel...

Ma’þûk güzel ya! Cennet de ondan güzelmiþ meðer!
Âþýk gönlünü, ma’þûk da cenneti bezemiþ meðer,
Âþýk sevmeðe, ma’þûk da sevilmeðe özenmiþ meðer,
Çün ma’þûk güzelmiþ meðer, cennet onun için güzel...

Dâhi cennet pâresidir bir tozun, süs bulmuþ meðer,
Þebnemle tâ kendisidir o tozun cennete deðer
Þebnemi aþk denizidir, öyle olmuþ süt, bal, kevser…
Bir de yâr(!) kokusu eser, cennet onun için güzel...

Güneþ bile tozu imiþ o menbað-i nûrun meðer;
Bize tozun tozu imiþ gelenler; gel, gör, bak, neyler…?
Görünür de görünür imiþ onunla bunca nesneler
Ve daha nice âlemler… Cennet onun için güzel...

Türâbdan deðilmiþ o toz, Rab’dan imiþ bulmuþ deðer;
Konmuþ Arþ’ýna nûrân toz, o sekiz cennetmiþ meðer,
Bir de mi’râcda gelen toz, onunla dokuzmuþ meðer,
Yerine oturmuþ, gezer; cennet onun için güzel...

Dokuzu da nûrundan imiþ o sahib-i tozun, meðer;
Arþ’ýn ahir süsü imiþ biri o dokuzun meðer;
Bu son süs husûsi imiþ; denmiþ, böyle bulsun deðer;
Fazlalýk deðilmiþ meðer; cennet onun için güzel...

Süslemekten sayýlmayan her þey leke ise eðer,
Süslenenden ayrýlmayan her þey bir süs imiþ meðer;
Habîbine takýlmayan her þey leke imiþ meðer,
Takýlan süs imiþ meðer, cennet onun için güzel...

Arþ durur mu hiç gâhýnda, aþktan dört köþedir, gezer…
Arþ bu, yanma tamâýnda, aþktan pür þu’ledir, gezer…
Çizilmiþ güzergâhýnda aþktan serhûþedir, gezer…
Orada hûþedir her yer; cennet onun için güzel...

Kâinât ki, ýþk hüzmesi, küme küme hepsi gezer,
Balý, kevseri… süzmesi; cennete süzmesi geçer;
Baþka susayan gelmesin, aþka susayanlar içer;
Süt bal içer, kevser içer; cennet onun için güzel...

ALÝ burada bir pis toz kalmýþ da sürünmüþ gider…
Mecnûn þeklinde bir tinkoz olmuþ da görünmüþ gider…
Gýyâbýnda nice fiskos…!… almýþ da yürümüþ gider…
Ýþi gücü hep sabreder; cennet onun için güzel...
Sosyal Medyada Paylaşın: