ABES DEĞİLDİR

Yürü be ey insan, Yollar senindir…!
Usanma ey insan! Yollar uzundur…
Amel kýl durmadan, yol azýðýndýr;
Cennet-cehennem bekler, hepsi hazýrdýr.
Bu, sýnav dünyasý... Elbet var tasasý..
Budur Hakk yasasý, abes deðildir.

Sabreyle ey insan! Mükâfatý var;
Bak, felaketlerin felâketi var!
Derde sabretmenin bereketi var;
Bereket ki, Hakk’tan Adn cenneti var.
Karanlýkdan sonra çýkýlýr sabaha;
Hakk yasasý bu ha! Abes deðildir.

Dönüþ maðrur-muðrur deðil, ranâ’dýr, bak!
Nice eyliyor tur, devrânedir, bak!
Hem karanlýk hem nûr tayyâredir, bak!
Dört mevsim oluþur, þahânedir, bak!
Beyti-l ma’mûr altýnda, Ka’be etrafýnda
Dönüyor insan da, abes deðildir.

Dönsene, dönsene…! Dönmek aþkladýr,
Aþkla “Yevmi-d dîn”e dönmek baþkadýr;
Dîn”demek,“Dönüþ”demek Hakk ma’þûkadýr,
Bu söz, mü’min denen tüm âþýkadýr.
On sekiz bin dönen, ardýn sýra giden,
“Hû Mevlâ’m hû…” diyen abes deðildir.

Rûh erûh, Hû me’rûh; yandý rûh diyor;
Sardý rûhu mürûh, hem cürûh diyor;
Rûhtan “Hû”ya surûh, kýl bürûh…diyor;
Kim mi diyor bürûh? Fakîr farûh diyor;
Aþka dadanýyor, yanýyor yanýyor…
Yanmadým sanýyor, abes deðildir.

ALÝ saff-saff duruyor, kavf-kavf dönüyor;
Hem saff hem kavf yapýyor, tavâf ediyor;
Ziyâfet Hû!… diyor, ziyâf oluyor;
Hiç bir lâf etmiyor, bir afv,afv… diyor;
Dönüyor, dönüyor… bir lâf ediyor!?…
“Seviyorum…!” diyor, abes deðildir.

Sosyal Medyada Paylaşın: