Buhur

sustuðum yerden baþlýyor
kanamaya dünya
o vakit
içimde biriken yaðmurlar
düþüyor topraða
sen kokuyor
tenime deðen her damla

konuþayým desem
esrik birer cümleye dönüþüyor
sözcükler dudaklarýmda

cenge tutuþuyor melekler
hýrpalanmýþ kanatlarýyla
düþüyorlar koynuma

-bilmezsin çöle vurgun bir balýðým oysa-

vahþi atlar koþturuyor
kalbimin yorgun atlasýnda
uzaklara daldýðýn yerde
göðsüm sana dulda

sonra gözlerin düþüyor aklýma
kaçýp kaçýp sýðýndýðým mabed
gözlerin ki
þiire
kaleme
buhura
emzirdiðim dua

-hadi bir daha dokun çocukluðuma
yürüyelim el ele ebem kuþaðýnýn altýnda-

sarýlýrýz acýlarýmýza sonra
hem bir yere kaçacak deðiliz ya
...

Necat Uslu

Deðer verip sayfama gelen
Þiirimi okuyan,beðenen,favorisine alan herkese
Þiirimi güne layýk gören deðerli seçki kuruluna
Teþekkürlerimle ...
Sosyal Medyada Paylaşın: