Sönsün yüreðimde hazan ateþi,
Sevgini ver bana, can senin olsun.
Seninle doðsun hep sabah güneþi,
Ruhunu ver bana, ten senin olsun.
Yokluðunda sustu, cümle þairler.
Gelmez oldu ilham, öksüz þiirler.
Tamamlansýn artýk, yarým kesirler.
Yarýnlar ver bana, dün senin olsun.
Gelirsin, bilirim yarýn aniden.
Yürekler bir olsun, yansýn yeniden.
En son söylediðin birkaç maniden,
Ýlkini ver bana, son senin olsun.
Gönül bir bahçedir, soðukta donar.
Buðday baþak vermiþ, kargalar konar.
Hadi toplayalým, bak sonra yanar.
Kepeði ver bana, un senin olsun.
Deniz hep verirdi, aþktan bir hisse
Orada koymuþtum, alnýna buse
Sevda sarhoþuyduk, çekmezdik tasa
Þafaðý ver bana, gün senin olsun.
Kâbusmuþ gördüðüm, terle uyandým.
Ýyi ki rüyaymýþ, nasýl da yandým?
Huzuru bulduðum geçmiþi andým,
Bir dünya ver bana, ün senin olsun.