Sükût makamýnda tüm deyiþlerim,
Elimdeki sazýn, telleri kýrýk.
Sýkmaktan çürüdü bütün diþlerim,
Dilimdeki sözün, belleri kýrýk.
Eskiden býraksam, dosta bir ambar,
Merak edip bakmaz, bilmezdi çýkar.
Þimdi cevizlerim, olmuþ tarumar,
Yolumdaki kozun, dallarý kýrýk.
Aðaçlarýn þavký, vururdu suya.
Yüzerdi hayvanlar, kalýp yatsýya.
Dost bildiðim vurmuþ, yatýp pusuya,
Gölümdeki kazýn, kollarý kýrýk.
Gerçeði söyledim, yapmadý sükse,
Yalana baþvursam, inanmaz kimse.
Yýldýza baktýrdým, çýktý vesvese,
Falýmdaki kýzýn, halleri kýrýk.
Gönlüme düþünce onun hayali,
Evdeki kilimle yaptým tuvali.
Çizince baktým ki, eksik ahvali,
Çulumdaki yüzün, gülleri kýrýk.
Coþkun bugün yürek, yýkar her yaný.
Bir kahvenin olur, kýrk yýl zamaný.
Hiç çýkarsýz sevmek, kalbin dermaný,
Gülümdeki nazýn, dilleri kýrýk