Bakýþan, ýþýl ýþýl, sevgi dolu
Ýki çift göz arasýnda,
Bir teleferik çalýþýr sanki…
Enerjisi nazar,
Halatlarý kollar,
Kabini yürek…
Bakýþlar büyülü,
Kollar sarýlý,
Yürekler sýcacýk…
Gider gelir durmadan,
Teklemez hiç teleferik…
“Adým sevgi, yolum sevda” der soranlara.
Kabin, kadim yolcularla týka basa;
Kadim yolcularsa adeta bir orkestra…
Yanýk bir türkü söyler aþk,
Dertlice...
Hýrs dolu bateristtir tutku,
Vurur da vurur sineye…
Keman olup akar arzu,
Sellercesine…
Sazýn telinde coþar istekler,
Geçer kendinden, titreyen naðmelerde…
Udun tellerine gibidir dokunuþ,
Ateþe keser her þey…
Kanunun naðmelerinde çaðlar hayaller,
Su misali…
Tin uçar, bulut olur,
Ten yanar alev alev,
Huzur gözlerde parlar o an…
Bazen de,
Kötü ruhlar istilasýna uðrar kabin.
Bir çift göz,
Hem de sevgiyle dolu;
Kayar baþka gözlere.
O an
Nazar biter, enerji susar.
Gevþer kollar, durur halatlar.
Yürek çarpmaz, buza keser kabin…
Ýþte o an!
O an, uçuruma göz kýrpar, en yücelerden,
Kahýr dolu
Teleferik…