BENZİYOR DİYE...
Bilmeyenler kadr-û kýymet, tepe tepe üzer beni
Sanki beden-û rûhumu yýrta yýrta yüzer beni
Bu, garîblik kabuðumda sýka sýka büzer beni
Ehh, hûriler süzer beni, insana benziyor diye!…
Yazýk! Keþfetmemiþ üzen, ezim ezim ezer beni
Bu üzenler üzedursun… Ehh, sezenler sezer beni!…
Boy, post, endam, iri gözler(!) inþâallâh bezer beni
Baþtan aþaðý gezer beni cinâna benziyor diye!…
Cehenneme benzetenler uzaklaþýp tezer beni
Ten-û rûhu târumâr dü’b kýlar þezer-mezer beni;
Belli mi olur, üzenler alýp ezer-mezer beni…?!
Eh, belki de keser beni, hayvana benziyor diye!…
Vurdu da tâ yüreðimden sevdâ denen mavzer beni,
Aktý da iki gözümden demâ, kýldý nezer beni;
Aðladý belki hâlimden semâ, buldu da cerr beni
Baðladý belki Hakk Berr beni, niþâna benziyor diye!…
Hazretinin hasretinden yandým, bu nâr yutar beni
Hazret bana yakýn benden; ben deðil, o tutar beni
Ben hasrete yakýn, neden? Bu hâl harcar, üter beni
Göz bacasý tüter beni, dumana benziyor diye!…
Aþk deryâsý sâhilinde çeker durur bender beni
Ehl-î bender mahallinde tanýyanlar ender beni;
Enderler sohbetgâhýnda peygamber var; gönder beni!
Merâmým var, çözer beni, Selmân’a benziyor diye!…
Desem sun, merâm aþkýndýr…! hemân… deyip bezer beni;
Demez, bu bayað þaþkýndýr…! Selmân edip sever beni,
Ki, girdaptan çýkýþýmdýr, insân edip salar beni;
Eh, hûriler sarar beni, gýlmâna benziyor diye!…
Hûrî zamaný mý o dem, beþer benken ne eder beni?
Hiç biri merâm bilmez hem, seyrân Hakk iken özler beni;
Ben Hakk’a râm, hûri merâm olmaz, sýkar gözler beni;
Seyr-i cemâl közler beni, yanana benziyor diye!…
Hakk’ý gözler iki gözler, hûrilerse gözler beni
Bekler bekler iri gözler… yorulur da özler beni;
Belki de hem hiç görmezler; yâr tecellisi cüzler beni!…
Sýçratýp, halen düzler beni, bayrama benziyor diye!…
Öyle gelmesin aþk diye hûri… bak hâ, üzer beni!
Böyle olurmuþ aþk diye ehl-i cennet izler beni;
Cemâli görmek, aþk diye ahâliyle dizer beni…
Seyrederken gizler beni, sevdâya benziyor diye!...
Merâmým sevdâ Mevlâ’ya, sevdâ ile mizzler beni;
Sevdâysa daha evlâ ya…! Herkeslerden gizler beni;
Ehl-i gök bakar dünyaya, hayret edip izler beni…!…
Takmadýðýmdan Leylâ’ya, güçlü sanmayýn sizler beni
Taþýyamaz dizler beni, deli’ye benziyor diye.
Fermaným sevda, dermanla savdýrýr da cûzler beni
Dermaným habbla; barmanla yutturur da müzzler beni
Harmaným þeyda; kirmandan tutturur da lüzzler beni
Kirmaným rîhâ rizzandan; savurur da füzzler beni
Çýðýrtýr da hüzzler beni; ALÝ’ye benziyor diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.