Sensiz Hayat

Ey viran kalbimi süresiz ç/alan!
Unutmak mümkün mü, kanarken ciðer?
Kocaman boþlukmuþ, geriye kalan,
Senle her þey eþsiz, hoþ imiþ meðer;
Sensiz hayat zevksiz, boþ imiþ meðer.

Naðmeler inlerken, dertli telimde,
Gözlerden süzülen yaþ ise eðer,
Hayalin karþýmda, ismin dilimde.
Sokaklarým fersiz, loþ imiþ meðer,
Sensiz hayat renksiz, boþ imiþ meðer.

Köþeler, izbeler, mekaným oldu,
Geceler çok uzun, doðmuyor seher.
Titredim ayazda, gül benzim soldu,
Kaldýrýmlar banksýz, taþ imiþ meðer;
Sensiz hayat barksýz, boþ imiþ meðer.

Kýrýkhan’a bu yýl, gelmedi bahar,
Oysa çiçeklenmiþ, cümbüþmüþ her yer.
Amanoslar hâlâ, kar ile buhar,
Dört mevsimim farksýz, kýþ imiþ meðer;
Sensiz hayat þevksiz, boþ imiþ meðer.

Hasret þiirleri karalýyorum,
Mýsramda öznesin, ilhama deðer.
Kabýma sýðmýyor, daralýyorum,
Taþýdýðým öksüz, baþ imiþ meðer;
Sensiz hayat köksüz, boþ imiþ meðer.

Konduk, göçüyoruz, sayýlý nefes,
Yürekten vurgunlar, sýnýrsýz sever.
Sonsuzluk yurduna açýldý kafes,
Ömür geri çarksýz, kuþ imiþ meðer;
Sensiz hayat aþksýz, boþ imiþ meðer.

16.03.2019
Muhittin Alaca















Sosyal Medyada Paylaşın: