ALLÂH’INI SEVERSENİZ…!

Bunca âlem muktezâdýr,
Tek kayyûmu Hakk Hudâ’dýr;
Meþgale aþký edâdýr.
Yâr Mevlâ’dýr, bilirseniz…!
Onu sevin severseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

Dön dîvâna, olma ziyan,
Vuslat demek bunca dîvân;
Döner durur dönen devrân;
Ona hayran, bilirseniz…!
Ona dönün dönerseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

Cümle nesne aþktan imiþ
Aþk iþlemek meþkten imiþ
Meþkle meþgûl iþten imiþ;
Ýþ, aþk imiþ bilirseniz…!
Aþk iþleyin iþlerseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

Aþk bir sudur…! Bu teþbîhtir,
Hakk andýrýr bir tesbîhtir,
Ýçenlere bir iksirdir,
Ne te’sirdir…!… Bilirseniz…!
Onu için içerseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

Aþk cümlede ise eðer,
Bil, o demde meþke deðer;
Bunca merâm aþkmýþ meðer,
Siz de eðer bilirseniz…!
Aþk deyin hep ne derseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

Kâlb gözüne kýlar çâre,
Mübarek aþk nûrdan pâre,
Visâl eyler o dem yâre;
Yâr þahane, bilirseniz…!
O Mevlâ’dýr severseniz!
Allâh’ýný severseniz…!

ALÝ, aþk… der hep dedikçe,
Hep aþk iþler iþledikçe,
Hem meþkiyle meþk ettikçe
Neþ’elenir, bilirseniz…!
Ýyi olur dinlerseniz,
Allâh’ýný severseniz…!

ALÝ MEHMET TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: