güleriz dallarýn arasýnda
ama olamayýz ilkbahar
çýtlýk aðacýna sor
saçaklarýndan düþen çocukluðum
toy sevinçler saðýyor
süslenmiþ yalnýzlýklar diyor
susup kaldý usumuzda
rüzgarýn kokusu baþýmý döndürüyor
yaza doðru göçüyor ruhum dudaklarýndan
haylaz ve ince turkuaz gece
bürünüyor ayaklarýmýz
üþünüyor hayret
kuþ týpýrtýsý geçiyor kalbin ritminde
desenler çiziyor dokunduðu yere bir yanýmýz
camlar ve çerçeveler
kýrýlýyor mor
bir yarýmýz hep aðlýyor
bu minvalde akýyor saçlarýn yola
gidenler mi çoðalýyor kalanlarýn ardýnda
.