DEDİM BEN…

Kur yaptým yâre ben bir seher vakti
Kýlmaktý benden yâre ensak vakti
Tecdîden bi kavli aþkýn mîsâk ahdi
Ahdin de tam imsâk vakti, dedim ben…!...

Ahdi mîsâk olan, sevme ahdiydi
Seherde o sözü tutma vaktiydi
Ahde vefâ içün gönlüm Hakk’lýydi,
Gözümden de yaþ aktýydi, dedim ben…!..

Sevmek ayýp mý? Ý’lân-ý aþk ettim…
Çeþmî giryânla icra-î meþk ettim,
Seher vaktinde mecra-î zevk ettim,
O zevkle gönlü sevk ettim, sevdim ben…

Hem sevdim, hem dedim… hem de aðladým;
Aðlaya aðlaya dilim daðladým;
Daðladým, maðladým… Öyle saðladým…
Dilim þiire baðladým, dedim ben…!...

Aktým da, þelâle gibi çaðladým;
Baktým da þöyle hâlime… aðladým…
Gayri, adýmý deliye baðladým;
Dilimi calý’ya baðladým, dedim ben…!...

Çün sevmek sevilmekleymiþ özünde;
Ýlk seven ma’þûkmuþ ma’þûk gözünde;
Dîlle dil sorununu bir çözün de…!
Hikmet doðar her sözünde; dedim ben…!...

Semêdten bir demet düzün de…!
Gayri ekin de yazýn da güzün de…
Vecdeler de tomurcukken yüzünde,
Sev dur gece-gündüzünde… Sevdim ben…

Hep sevesim geldi, sevim dedim ben;
Bir de i’lân-ý aþk edim, dedim ben;
Bi deyim, bi demeyim… derken ben,
Diyesim geldi, ne edim…?! Dedim ben…!...

Dedim de, ne dedim aceb derken…?!
“Yâhûûû! Seni seviyorum bayað.. ben…”
Deyiverim dedim, na’pim, demiþken…!?
Deyim-demeyim... derken… dedim ben…!...

Suç mu aceb, yoksa bî edeb mi hâ bu?!...
Ehh, bedevîliðin(!) hâli, ahâ bu…!…
Senin için ne deyim ben, yâr yâ hû?...
Derken, “Seni seviyorum” dedim ben.

Suçsa da dedim, suç deðilse de dedim;
Yakýþsa da, yakýþmasa da dedim;
Ohh beee!... Cezasý neyse çekim dedim;
Gayri ne’dip edip, bunu dedim ben.

Ayak takýmýymýþ aþkta bî nasîb;
Eh, kalbur üstündekilere münâsib…!
Destûrsuz âþýk dayak yese bî hasîb,
ALÝ’ye de bu münâsib dedim ben.

Sosyal Medyada Paylaşın: