BAL İMİŞ
Nice ilm kavram imiþ, kî(y)l imiþ, kâl imiþ …
Ýrfân kýla onu kim, sadrýna hâl imiþ;
Ýrfân kýlmaya kim onu sadrýnda her kez,
Sýrtýnda odun yüklü hodul hammâl imiþ.
Ýlm, bilê mâhir ilê âhir hep kâl imiþ;
Ýlm ile ârif bilê ta’rîf minvâl imiþ;
Münhâl iken ârifin feminden akan kâl
Akan kâl deðil, sadr kovanýndan bal imiþ.
Bal özü, çiçek bahçesinden nevâl imiþ;
Arý olanýn bahçede femi minhâl imiþ;
Akar nevâlesi aðýz havâlesinden,
Dudaktan kâlbe akan bu hâl hep bal imiþ.
Ot ilm, ara bul; arý kul; us kab; kâl imiþ
Kâl inmemiþ kâlbe, ukalâ bihâl imiþ;
Kabtan kâlbe, kâlbten kâlbe ine ine de …
Bî kelâmsa da, yine de lâl fem, bal imiþ.
Bal yemiþ, hep sevmiþ-sevilmiþgil, âl imiþ;
Ýçi hâl, bal dolu dostlugil yað-bal imiþ;
Ýçi kâl dolu, dýþý paltolu postlugil,
Dostlugil olur mu kim, Hakk dosttan dâll imiþ.
Söz dinlemez bazý kâlb öküzü, mâl imiþ
Söz dinlemezken dinlediði kavâl imiþ;
Hoþ afvdan anlayan aþþâk, gerisi eþek;
Eþþek dîlle þeytan beygiri, biðâl imiþ
Hep kâl eden bihâl, özü boþ, avâl imiþ
Dinleyen koyunsa, dinlenen kaval imiþ
Kaval, aval aval ses çýkartýr, ne yazýk…!
Dinleyen nice zavallý angaval imiþ
Ebedî bî edeb hûþ hâl hep hayâl imiþ;
Baþtan ta sadra inmeyen ilm zevâl imiþ;
Ebêdîde-tebêdîde olmamaktýr edeb,
Ýlelebed edeb, bedende hep hâl imiþ.
ALÝ, ilmin letâifte tutdur, hâl imiþ
Bu hâldan aðyâr her hâl hayâl-meyâl imiþ
Bu, “Us’dan kayýt, sudan kaðýt” demek iken
Aþkgâh sadra nakþ olan hudra, hep bal imiþ;
Bal bu ya, boya, Hakk’tan pudra sürmek iken
Sürerken sevmek iken, sürmeyen la’l(!) imiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.