Is-sızım

iþte yine bir ayrýlýk þarkýsý daha çalýyor,
eskimeye yüz tutmuþ radyolarýn
titreyen seslerinde.
her sözcük hicrana gebe,
naðmeleri bir bir vuruyor deli gönlüme.
sen gittiðinden beri,hiç bitmiyor geceler.
geçmiyor mevsimin hüzünbaz ve karanlýk günleri.
dakikalar,saatler gibi.
günler sanki bir ömür.. senden sonra.
saatbaþý vapuruna binip gidiþin hala aklýmda,
verdiðin sözler,tuttuðun ellerim,
sesinden dinlediðim þarkýlar avuçlarýmda birer yara.
cývýl cývýl tüm þehir,
neþeden sarhoþ olup sallanýyor yapraklar
aðaçlarda,
kaldýrýmlar,çocuklar gibi koþuþturuyor etrafa.
bir sen yoksun,
kalbimi de sýrtlanýp gidiþinden sonra.

mektuplar yazdým ardýndan,
kartpostallar yolladým isim günlerinde.
dualar serptim gittiðin yollara,
güvercinler seçtim
bir tutam alýp gelsinler diye kokundan.
nafile ne yapsam,
içim dipsiz bir kuyu senden sonra,
kendime çelme takýyorum,
duvarlarla konuþup,
yalnýzlýðýmla buluþuyorum.
bir türküyü daha yitirdim iþte,
dudaðýmda yarým kaldý her þey.
sustum,
susmak yarý ölmektir derdi þair,
senden kalan yarýmý da ben sükutla astým.

þimdi adýný varsýn koysunlar,
ya bir sevda kaydý bu uçurumdan,
ya da bir ayrýlýk doðdu ansýzýn.
hangi þehirde,hangi cümlede,hangi mevsimdesin?
ne farkeder ki,
hala koynumda sabahlýyor tüm sýzýn.
hala bende büyüyor senin yalnýzlýðýn..

Sosyal Medyada Paylaşın: