Kal Yanımda

durmaksýzýn yaðýyor yaðmur,
sular altýnda yürek kentim.
bir adam paltosunu çýkarýp
sýrtýna atýyor bir çocuðun.
bir çocuk baþýný okþuyor bir kedinin.
bir kedi ayaklar altýndan topluyor
bir parça ekmeði.
durmaksýzýn yaðýyor yaðmur,
insanlýk altýnda buruk kentim.
her kaldýrýmda ayak izleri,
hiçkimse,hiçkimseye deðmeden geçmiþ dünyadan,
bir kimse, kimseye deðmiþ biraz,
deðmeliymiþ oysa kendine insan
biraz da olsa.

benim hayalim sana deðmiþ,
sen yüreðime deðmiþsin.
deðmekten de öte,yýkýp geçmiþsin.
kalbimin tuðlalarý daðýlmýþ bir bir,
kilit vurmuþum en deli duygularýma.
susmuþum biraz,
sonra çokça susmuþum yine.
alfabemi satýlýða çýkarýp,
lal kitaplar okumuþum.
sessiz türküler çaðlamýþ dudaklarým.
susmuþum sana,
epey bir vakit dillendirmemiþim kederimi.
sen öldü sanmýþsýn beni.

durmaksýzýn yaðýyor yaðmur,
þemsiyeni aç!
bilirim sevmezsin yaðmurlu havalarý,
nefret edersin saçlarýnýn bozulmasýndan.
bu yüzdendi duymayýþýn da gözyaþlarýmý..
bir þiir ýsmarlamýþtým hatýrla,
bir sonbahar vakti gözlerine deðerken gözlerim,
ýssýz bir akþamda;
üþürsün
üzerine al.

bir adam çocuðu,
bir çocuk kediyi,
bir kedi ekmeði ne çok sevmiþse,
ben de öyle sevdim seni..
ne olur yanýmda kal.


Sosyal Medyada Paylaşın: