Mavi bir renk arýyorum,gök yüzünde yok; Pembe bir þafak arýyorum ufukta, yok, Kan rengi bir akþam arýyorum,yok yok!. Yalnýzlýðýn karanlýðý sarýyor dört bir yanýmý. Þarkýlar dokunuyor, Aðlýyorum...aðlýyorum. Donuk bakýþlar arasýnda yürüyorum... Ruhumu sýkýyor tüm anýlar,acýlar... Ölmek en güzel þey;böyle yaþamaktan! Her gün bin defa ölüyorum! Yaþamak ne ki... Eskisi kadar güzel deðil,hiç bir þey! Bana umut veren anýlarýmdý. Hicran gecelere býraktým düþlerimi; Mavi sabahlar orada kaldý, Simsiyah gurbetin karanlýðýndayým.
FRANKFURT...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.