Ýçimdeki kýþýn baharý
hadi tut ellerimden sýkýca.
Yaz ateþi har olsun
Kar tanem dedikçe
avuçlarýmýza.
Dolaþalým yedi tepeli þehrin
küskün sokaklarýnda.
Tüm imkansýzlýklara inat
ezip geçelim hissetmeden acýlarý.
Geniþledikçe aþkýmýz
gökyüzüne kadar.
Ölümsüzleþsin sevgimiz
zamandan bile hýzlý telaþla.
Baðlayalým çaresizlikleri
kuþlarýn yorgun kanatlarýna.
Taht kursun kalbimize kara sevda.
uzaklaþtýkça daralan bir yolda.
Bir aþk ýslýðý çalsýn
’’Ya ben dîvâneyim
ya sen; þu solgun gönlüme ’’ diye
Yaðsýn yaðmurlar
yýllarýn çöllerine sessizce.
Kýskansýn þairler bizi
yürüdükçe kayýp olan izlerde.
Girelim þiirin menziline
satýr satýr aksýn aþk dizelerde.
’Beni kendine hatýrlat;
beni hatýrla gülüm ’’olsun
son cümle.
Çünkü;
Bir ayrýlýk kaldý kar tanem
çekemediðimiz temize..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.