Sen gittin gideli bahçemde, Açmaz oldu,o güzelim çiçekler Ve sustu bahçemdeki bütün böcekler. Sen konusmayýnca darýlmýþ olacaklar ki; Ötmez oldu; O asýrlýk çýnarýn bekçisi bülbüller. O gittiðin gün kapandý pencerem. Örttü perdelerini sýký sýkýya... Artýk güneþ bile giremez oldu içeri. Belliki sana küsmüþtü;Benim dediðim pencerem. Su bile akmaz oldu zamanla. Sadece süzülüyordu,damla damla.. Gözyaþýydý döktükleri, Aðlýyordu resmen,hýçkýra hýçkýra. Ben deðildim birtek seni özleyen. Ben deðildim birtek,sen gidince hayata küsen. Hey..!! Kalbimi benden çalýp,kaçan sen; Nereye gitmiþtin,elveda bile demeden...??
TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
NieL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.