Gönül kervaný yola çýktý çýkalý dostum
Ne çakal eksik oldu ne çöl tilkisi bitti
Gözlerim açýlýp da ufka bakalý dostum
Ne bulutlar daðýldý ne yaðmur çekti gitti
Hayat hüzün mevsimi, gülene gelmez bahar
Güneþe hasret çeksen üzerine kar yaðar
Kimine bol kahkaha kimine gözyaþý var
Yüksekte gözümüz yok dostumuz bize yetti
Bakma karamsarlýða sözün gidiþi böyle
Anlat hele derdini karþýma otur þöyle
Tavþan kaný niyetle bir de çayýný söyle
Anlat ki anlayayým sana kim neler etti
Dök içini, dinlemek boynumun borcu dostum
Özünden özge tutmak dostluðun harcý dostum
Ah benim gönlü hassas hem kova burcu dostum
Belki de yaþananlar hayattan bir özetti
Desem ki sabýr gerek ,"zor" diyeceksin belki
"Çektiðim çilelerin ne sonudur ne ilki
Aklýmda dolaþýyor yine binlerce tilki
Ýyi zannettiklerim hep mi kötü niyetti?"
Öyle düþünmeyelim iyilik de ölmedi
Kabul! Ýyi kalpliler bu dünyada gülmedi
Ama dünyaya yalnýz kötülükler gelmedi
Kötülük iyiliðe belki de bir diyetti
Laf lafý açýyor bak uzun sözün kýsasý
Mücadele etmektir bu dünyanýn yasasý
Ahretini kaybetmek müslümanýn tasasý
Gerisi bolca dua gerisi hep kýsmetti.
Harfsizce yazdýklarýmý þiir mertebesine yükselten ve satýrlarda gölgesi olan herkese teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.