Hevi Bir avuç geceyle yine Suskunluða bürünüyorum Sokak lambalarýnýn altýnda Uyaksýzlýðýný karalýyorum gozlerimin elasýyla Zul bir yüklem direniyor omurumda En çok annem benzerdi ölüme oysa!
Hevi Öðreniyorum kalbimin yitik þivesini Mevsimi yok dilimdeki cumlelerin artýk Bir solgunluk sancýsý Bir unutuþ kaygýsý belkide Aðzý ceset dolu bir korkuyum Devrim sonrasý sarhoþluðu diyelim birazda Birazda acýya ýslýk çalmak Þivesini yardýrgayan üslupla...
Biliyorsun hevi!! Tepeden týrnaða inceliktim Suya öykündüm bir haykýrýþ Eksildim sandým anlatýnca Oyle ya anlamak eksilmekti biraz daha hayattan Oysa kanadý suda saydamlik Ve ben akýp gittim benden Çok birazda herkesten...
Hazal KARADAРSosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.