Niye bu kadar aptalsýn manolya! bu kadar hýrçýn, bencil, rüzgarda dalgalanan saçlarýn hep senin marifetin mi? bir teþekkür eder insan! gözlerini verene! keþke huyuna da yansýsaydý güzelliðin, daha bir yakýþýrdý, o zaman al yanak, burnun tam otururdu, kýzarmaz çehrene! biliyorum yine açacaksýn, saçma sapan konularýný, tamam açma aðzýný, paristen aldýn tüm kokularýný! seviyorum diyorum seviyorum! sen aþktan hiç anlamaz mýsýn ya? hep dünya dünya dünya, niye bu kadar aptalsýn Manolya!
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet karahanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.