Ruh aðacýndan küskün meyveleri topluyorum,
Hiç kim kimsenin tatmadýðý,
Hayallerim de bir nehir kenarýnda ’’Çaykovski’’ demliyorum,
Yani dinliyorum.
Tabiat ana renksiz ve þekilsiz,
Elbiselerini kuru temizleyiciye býrakmýþ,
Battaniye sarmýþ,
Aralýk soðuðuna ateþ yakýyor.
Gözlerinde bahar havasý,
Topraða cemre ne zaman düþecek,
Onu bekliyor,
Ýçten içe bükülerek.