Güneşe Hasret Şehir Gibiyim

Kalbim kýrýktýr yaþadýðým þehre,
Gönül ket vurdu bedenime,
Ruhsuz bedenim gezinmekte.
Anýlarým kirlenmekte.

Adý konulmamýþ bir hüzündür yaþanan,
Son bir þarkýydý geldi geçti.
Buzlar sardý daðlarý,
Gökyüzünde güneþe hasret þehir gibiyim.

Gecenin ayazýndayým,
Eksi üç derece soðukta kaldým,
Çakýl taþlarýnýn arasýnda;
Güneþe hasret þehir gibiyim.

Arka sokaklarda geziniyorum,
Santim santim eðiliyorum gecenin ayazýna,
Matem yeri burasý,
Þiirlerim kadar öksüzüm.

Gözlerimin önünde kuþlarýn gagalarý parçalanýyor,
Adres þaþtý bende.
Ýnsan seline kapýldým,
Yýðýnlarý içinde yapayalnýzým.

Blakis dese keþke hayat,
Blakis herþey hayat olsa,
Güneþ kadar sýcak,
Güneþ kadar parlak olsun hayatým.

Sosyal Medyada Paylaşın: