Ankara

Bu Ankara bizim Ankara
Ara ara aklýma düþer de gül
Billurdan bir hikâye dökülür sulara
Suya zülüf olur bir siyah kâkül
Nil’den Tuna’dan dem vurur coðrafya kitaplarý
Gün kucaklar ayazda titreyen kuþlarý
Anlatýrken masallar afitaplarý

Ýçime çýð düþer titreyen akþamlarda
Þarkýlarýn dem vurduðu Ankara
Bizim Ankara
Ara ara gün düþer sulara
Turnalar zamansýz varýr da uykulara
“iki turnam gelir aklý karalý
Çýkarmýþ allarý giymiþ karalý”
Ankara yaralý biz yaralý

Bu Ankara, beni þair eden Ankara
Hüsn-i talilin yollarýna kar düþer baþýma efkâr
Bir minare narinliðidir ezan
Teþrinler vedaya hazýr
Mevsimin adý hazan
Kýþ bükey aynalara emanet hayali gülün
Küçülür hüzün


Ulucanlardan ulu canlar
Bakar semaya
Güneþin boynu bükük
Velhasýl bu þehirde yaþamak omuzlarýmda kutsal yük
“Can içre aradýðým can”
Cansýz býrakýp gider
Ben canansýz bir Ankara þiiri yazmaya mahkûm
Ben müebbet
Medet ey Her þeyin sahibi medet…


Ýstekaya tutunup çýkmaya çalýþýrým
Çýkrýkçýlar yokuþunu
Bir Ankara simitçisinin çaðrýlýsý olarak
Susam çýtýrtýsýný duyar gibi diþlerimin arasýnda
Caným yanar bir sokak kedisinin yarasýnda


Dediðim gibi
Pek deðiþen bir durum yok
Biz eskiyoruz eskimiyor þarkýlar
“boþ yere aðlama kalbini baðlama
Ankara kýzlarýna”
Ah Ankara ayazýna meftun olduðum þehir
Tehir edilmiþ
Tren seferlerini bekleyen saatler gibiyim
Öylesine yýlgýn
Terkedilmiþ bir viran hane yüreðim
En son dilimde bir türkü
“Ankara’ ya kar yaðdý güller altýnda kaldý”
Ankara, 16.11.2018 Ýbrahim Kilik






Sosyal Medyada Paylaşın: