Kırıkhanlı mısın?
Sýladan uzakta, yalnýz gezersin,
Kýrýkhanlý mýsýn, ey melek yüzlüm?
Etrafýný melül melül süzersin,
Kýrýkhanlý mýsýn, ey ceylan gözlüm?
Konuþunca herkes seyrine bakar,
Aðzýndan sözcükler, aþk ile çýkar,
Künefe, müþebbek þýrasý akar;
Kýrýkhanlý mýsýn, ey þirin sözlüm.
Süzülürsün zarif, Karasu gibi,
Zülüflerin baþak sarýsý gibi,
Þen þakraksýn Amik Yöresi gibi;
Kýrýkhanlý mýsýn, ey iþve nazlým?
Yaktýn Temmuz’daki kýzýl ateþte,
Anlarsýn hele bir, sevdaya düþ de,
Her gece görürüm, ben seni düþte,
Kýrýkhanlý mýsýn, ey sýcak özlüm?
Girdim bir muamma, dönülmez yola,
Pamuk kollarýný, boynuma dola,
Söz geçmiyor gönle, yerleþtin sola;
Kýrýkhanlý mýsýn, ey kalpte gizlim?
10.11.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.