ACIMASIZ DÜNYA

Sessiz bir güverte de..
kaçak bir yolcu ürkekliðinde yüreðim..
Bakýþlarým solmuþ...
Kurumuþ dudaklarým...
Genzimde yarým kalmýþ hýçkýrýklarým...
Bað bozumu zamanlara sürüklenirken hayallerim,
Yaðmur deðmemiþ tohumlarýma..

Ey yüreðim....
Sen ki!
Geleceðe yol almak için...
Yakýp yýkarak deðil!
Yürüyerek tükettin anýlarý,
Ýçinde oldu hep hicranlarýn...
Ne çok buhranlar yaþadýn..
Onca kalabalýklar içinden geçerken,
Ne çok yanlýzlýklar..
Bazen þiddetli bir yanma,
Bazen bir alev olurdu,
Yutkunmaya çalýþtýðýn sýzýlarýn...
Aðlara takýlan bir balýk gibi olurdu bazen,
çaresiz bakýþlarýn..
Bazen herþey üzerine gelir ve nefes bile alamazdýn..

Þimdi...
Çekip te gidesin var!
Acýtmasýn canýný diye yaþadýklarýn...
Ama! yürümeye fýrsat vermez,
kilitlenir sanki adýmlarýn..
Unutma eyy yüreðim....
Her þeyi sil baþtan yaptýrýrlar...
Acýmasý yok bu dünyanýn...
S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın: