ün
satılık ev
SATILIK EV
Sabahýn kuþluk vakti yalnýz, mahzun, ayakta
Yürür bir âþýk gibi yine ayný sokakta.
“Þöyle namazdan sonra geçeyim.” der sorana.
Bu Ýsmail Dede’nin hali batar insana.
On beþ sokak uzaktan namaz için her sabah,
Boþa deðil geliþi, her sözü” ah” ile ”vah”.
Kim girdi de garibin sekseninde aklýna?
Sattýrmýþlar evini, baþa yaksýnlar kýna!
“Deflasyon var!” demiþler, “sat evini tez çabuk!”
“Yatýr biraz döviz al, sevinsin çoluk çocuk.”
Nerden bilsin garibim, çýldýrsýn gayrimenkul,
On iki ay geçmeden paralarý olsun pul.
Elli yýllýk bir ömrü geçirdiði mahalle
Daüssýlaya döndü, düþtü onulmaz hale.
Eh be Ýsmail Dede’m! kim yaptý bu oyunu?
Enflasyonu bilsen de ne bilcen deflasyonu!
Ömrünün en huzurlu günlerini yaþarken;
Deðer miydi hayatýn her günü olsun diken?
Her gün yoldan geçiþin aðlattý köpekleri,
Gördüm neler bekliyor hanýmsýz erkekleri…
Çocuklarýn yanýnda geçse de son yýllarýn;
Hiç aklýndan çýkmadý ýhlamurlu ev, karýn.
Ne vefalý komþuydun oysa sen her halinle…
Nice yýllar geçse de unutmuyoruz yine.
Zaten misafiriz hep, dünya üzmesin seni;
Mevla’m cennet eylesin ahretteki evini!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.