Ah ah Ah ki ne ah Çok dertliyim gene Rüzgarý savurdum Güneþi suladým Aya ýþýk sattým Bulutlarý kendi ellerimle saðdým Bazen sulu Bazen dolu Gene yaranamadým kimseye Avuçlarýmda kirli Kirletmezdim oysa O iplik gibi kirpiklerini
Çoktan rüzgara verdim Haykýrýþlarýmý Duyanda olmadý Geri dönende Serpildim sepil sepil Sefilliðimin düþler yataðýna Doyamadým bir türlü uykuya Demlendim ben de iþte aþka Ama yok Yok artýk Kimse ben de Rüyalar da kalmadý görecek Umutlarda kalmadý bahara Baharlar yaþanamayacak kadar Yaþlý, çekilmez bir ihtiyar
Odamda bir sürü koku Ýç içe geçmiþler Tavana iliþmiþ çoktan tütsü Yakamozlarý da yaktým Cam kavanozda Ayazda üþümesinler dedim Duvarlarýma sinmiþ hatýralar Delirdim sonun da El insaf Yorgun bir kalp Yaþlý bir beden Aðlamaklý iki göz Ve kendi halin de olan Bir de ben Çürümeye býrakýlmýþ gibi Küflendim sonun da Herkes býrakýp gitti Düþler sokaðýna Yaranamadým kimseye San’a Siz’e O’na Onlar’a Ve biz’e
Oysa sadece Rüzgara kanat açmak istedim Kuru topraða yaðmur vermek istedim Bahara çiçekler uzatmak istedim Güneþe yaðmurdan sonra Gök kuþaðýyla Terasta bir randevu ayarlamak istedim Ayýn baþýndaki bulutlarý def etmek istedim Ama maalesef yaranamadým kimseye Oysa sadece Mutlu olmak Mutluluk daðýtmak istemiþtim Farkýnda deðildim Döngünün kimyasýyla oynandýðýnýn
Oysa gene Yaranamadým kimseye San’a Siz’e O’na Onlar’a Ve biz’e
#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.