Papatyayý koparmama gerek yok seviyordur belki, iþte. gerçek ya da yalan ne gerek var ki acý yaþatmaya. sevilirsin ya da sevilmezsin o kadar... gidip de mevsimin saçlarýný yolup döngüsünü bozamam benle birlikte. zaten sürgün gözlerim neþemin, en mutsuz anýna
papatyanýn suçu var ki hep yolunan saçlar, onun oluyor sevmezse diye bunlar oluyor varsýn sevmesin gecelerden korkum yok acizim belki birazda üzgün kendinden bezmiþ bir de yüzüm ne olacak ben de baþka dal severim o kadar dal verken kýrýlmýþ bir dal için papatya koparmanýn anlamý ne zaten kýrýk diye üzülüyorum boþuna el deðmemiþ saçlarý yolamam varsýn öleyim varsýn bayatlamýþ mazim dört duvarýmý yalamaya devam etsin ben ben olmaktan çýkmayacaðým ben her zaman eski ben gibi seven kalýp yataðýmýn tümseðinde, ölmeyi bekleyeceðim
#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.