yine baþladým aþk figüranlýðýna bedel mi ödüyorum, kefaret mi bilmiyorum artýk içim dolu dolu bir cehalet parmaklýklar ardýnda zifiri bir karanlýk karanlýk için de aciz iki çift göz baþým da bir baþ belasý adý da "sofistike" rüzgar gibi ters düz güneþ gibi ayný döngü hep bir salýncaðýn verdiði geçici bir mutluluk iþte soytarýsý oldum iki de bir takla ikide bir þaklabanlýk sonra bir selam ve seyirciden gelen mutsuz sevinçler alkýþý... kendimi anlamazken seni anlamak çok zor baþ kaldýrmýyor artýk seni "sofistike" yataðýmýn baþ ucunda yok artýk kurulu bir düzenin seni ýsýtacak bir ten yok artýk dahasý üzerine serecek bir yorgan da. istediðim tek þeydi oysa biraz senden mutluluk
elinden ilk tuttuðum da bir masal perisinin sihirli deðneðinin güzel hýþmýna uðramýþ gibi hissetmiþtim, iliklerime kadar. ama yaþayýnca seni zamanla bir pederin aforozuna kandýðýný göz bebeklerin tümseðine týrmanýnca anladým ah sofistike ah oysa ben senden sahte gülüþlerin ardýndaki mutluluklardan tatmak istedim...
#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.