yol yapýldýkça ekmeðimiz eksiliyor küçülüyor cebimiz kýsýlýyor sesimiz bir kumandasý var sanki
hani bizim elimizdeydi kumanda istediðimiz programý izlerdik bize odaklandýðýnda görüntü gülümseyerek bakardýk
kimler çaldý gülümsemelerimizi düþürdüler elimizden kumandayý bildiklerimizi unutturuyorlar küfrediyorlar en büyük deðerimize hiç yakýþmýyor dine imana bu
çekip sündürmüþler geçmiþe doðru dünü yaþýyoruz yeniden bugün tutsak alýnmýþ bir aðýza bakýyor kurtulmak
ses týkýldýðýn yerden çýk lütfen topla bir araya fýsýltýlarý ister ýhlamur içir ister aðza bir parmak bal sür konuþtur sessizliði
þansa kalmasýn ayýn parlamasý güneþin gözünü açmasý daðýn toparlanmasý uyku yorganýný üstünden atýp yolunda yürümesi ses vermesi sakin ýrmaðýn köpürüp taþmasý yataðýndan
hey ses bir ayar ver kendine karanlýk dokunamasýn
27. 10. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.