sen’den yola çýktým
gül gülistan diyerek
çamur deðen ayaðýmý görmedim
’sen’ gömleðiydi üstümdeki
hiç giymediðimi sonra anladým
oysa çýktýðým daðýn doruðu yangýn yeriymiþ
yemyeþil aðaçlarmýþ kül olan
iniþ kapkara kömürlü bir yol
mormuþ göz altlarý aðlamaktan
uzanan elde gül yokmuþ
uzaktan bakýyorum þimdi sevdalý bakýþlara
bayram selâmlarýna merhabaya geliþe
ne selâm selâm, ne bakýþ aþkmýþ
nasýl kendini zorlamýþ kalp çýrpýnarak
boþuna çarpmýþ, yaralanmýþ
o geliþ deðil gidiþ yollarýymýþ
þimdi daha net gözümün önünde
benim için çalýnmamýþ o saz
þiirler benim için yazýlmamýþ
senin için yapmamýþým bestelerimi
sana söylememiþim þarkýmý
o bende yetiþip büyüyen, aþkmýþ
ucu insandan Allah’a uzanan..
24. 10. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.