ADAM GIBI ÖLMEK

Yaralarýndan tanýnýr insan...
Ve yaralarla olgunlaþýr.

Hayatý en az yara alarak
yaþamaya çalýþan insan olmadým hiçbir zaman..
Aksine,
yara almaktan korkmadan savaþtým hayatla..
Ölümüne kavgalar ettim,
Korkmadým, yýlmadým..
Üç kuruþluk yürekleri ile büyük laflar etmeye çalýþan insanlar gördüm..
Ve küçücük laflara sýðmaya çalýþan büyük yürekler..
Gideni gözümde büyütmedim hiçbir zaman...
Bu yüzden gelen de gideni aratmadý zaten..

Kimi zaman!..
Kendini dünyalar kadar deðerli sanan aptallar çýktý karþýma..
Oysa bilmiyorlardý,
dünyanýn benim gözümde beþ para etmediðini..
Yoruldum belki,
Tükendim..
kimi zaman adým atmaya gücüm bile kalmadý...
ama soluklanmayý bile beceremedim..

Kuralsýzdým...
Bir o kadarda umarsýz..
Doðaçlama yaþadým bana sunulan bu hayatý..
Hep sert rüzgarlara kafa tutmak zorunda kaldým,
bu yüzden dahada duyarsýzlaþmayý öðrendim zamanla..

Beni üzen ne kadar duygularým varsa birer birer çekip kopardým bedenimden..
Ýyi niyet, merhamet hepside benim için birer felaket gibiydi..
Sert olmam gerekiyordu,
bir demirci edasý ile kýzgýn ateþlerde döve döve nasýrlaþtýrdým kalbimi..
Uzak durdum herþeyden ve herkesten,
sadece kitaplarý kendime yoldaþ eyledim..
Tek dostum onlar oldu...
Haa birde sigaram tabiki.
daha fazla duman ve daha fazla zift yükledim ciðerlerime.

Kendimi biryerlere ait hissetmek korkutmaya baþlamýþtý beni,
çünkü zamanýnda caným çok yanmýþtý.

Þimdi öfkenin ve acýnýn yoðurduðu bir kalp sunuyorum herkese..
Terkimde biriktiriyorum ve kimseler görmesin, kimseler bilmesin istiyorum iyi yanlarýmý..
Ne kadar acýsada caným güçlüyüm diyorum..
Korkaklardan olmadým çünkü hiçbir zaman..
Bu yüzden!
hergün ölmek yerine,
bir gün adam gibi ölmeyi bekliyorum..

S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın: