( ya yoktur pencereleri
ya da bizim sokaða bakmaz )
hani sokaðýmýz vardýr
kendi yaðýyla kavrulan
bir saçak altýnda çocuklar yaþlýlar
yaþlýnýn havaya kalkan bastonu
art niyetten deðil
bozulmasýn dirlik düzen
adýný bize sormadan koyar, bozarlar
istedikleri zaman girer
istedikleri zaman çýkarlar
bizim buyruðumuzda olmayan
çýkmaz bir sokak
pencereleri hep insana bakar
kapýlarý açýktýr sevgiye
ne umutsuzluklar, umutlar
iner çýkar merdivenlerden
balkonda dostlarý selâmlar çamaþýrlar
sardunyalar orda tattýkça sevdalarý
daha bir gönüllü açar
bir de penceresiz binalar vardýr
ne kadar açýk olsa da kapýsý
kapalýdýr penceresi bizlere
hem yoktur
görünmez bir yerde
bilinmez zamandayýzdýr sanki
burunlarýnýn ucunda gezinir
görmezler bizi
ey sokak sakinleri
neden sessiz gezinirsiniz kendi sokaðýnýzda
hani duyursanýz sesinizi diyorum
kulaklarýnýn týpasý açýlsýn
penceresizlerin
unutursunuz
sokaðýn düzeninin
elinizde olduðunu..
04. 10. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.