Ey sevgili yazarlar, ben aðlarken siz, Hep beni teselli edersiniz, her an çevremdesiniz, Yazýlarýnýz yatýþtýrdý doyumsuz düþüncelerimi, Hepinizi seviyorum, dostça, akrabam gibi !...
Parýltýlý rüyalarýmda, þiirin oðlu, Görüyorum seçkin topluluðunuz beni buldu; Bana cesaret veriyor sesiniz ve size diyorum ki Gençliðim sýkýntýlar içinde geçti: Nasýlsa olmadý onlarý beðenen bir dostum, Ýlk mýsralarýmý yaptýðýmda yazmayý da bilmiyordum ; Çalýþmamý yasakladýlar bana, Oyunun yasaklandýðý gibi tembel çocuklara . Ve herkesten gizliyordum, suçun gizlendiði gibi, Þairliðin arzularýný ve yüce eðilimlerini !...
Çektiklerime bedel olarak, iþte siz, Defne dalýný ellerinizle bana getirdiniz.
Louise Colet (1810-1876) Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Þiirin oðlu : “Apollon’un oðlu” “Ozanlar” anlamýna gelir, burada “þiirin oðlu” “ozanlar” anlamýnda kullanýlmýþ. Defne dalý : Zafer ve ün sembolü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.