bu þiir, þiir olmasa da olur
bir kýyýsýndan sen gülümse yeter
yemyeþil bir günü muþtula bana
çocuklar kadar mutlu, gamsýz
olmaz bilirim
evin önündeki dere akamaz olmuþ
bir beton sevdasý sarmýþ orayý da
sanýrsýn ki bir avuç su tutuklanmýþ
çoktan ölmüþ kurbaðalar
mýsýr közlediðimiz ocaðýmýz yok
salýncak kurduðumuz kara söðütler
severek çýktýðýmýz küçük yamaçlar
bir koþu gittiðimiz kaynak suyu
kana kana içtiðimiz doðallýk
geçtiðin yollar tarih oldu
elimi uzatsam tutacaðýný bildiðim
þiirlerde kaldý gülümsemek
kýrk yýlda bir de seni
düþlerimde gördüðüm
çizmek istemezdim bu kara tabloyu
sensizlik kadar zor katlanmak buna
geleceðini sanarak yapay bir parka
üstünden geçerek kurbaðasýz derenin
kim söküp attý diyerek eski þiiri
kara yosunlara bakarak
çocukken yüzdüðün yerlerde
25. 09. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.