Meçhuller caddesinin
tek açýk esnafý gibi
Korktukça sesimin yankýsýndan
Zamanýn akrebine yapýþýyorum
bir papatyayý yolar gibi
Geçiyor, geçmiyor
geçiyor, geçmiyor...
Sayýklamalar daha çok
öldürüyor içimi.
Saða kaydýkça yelkovan.
Baþlýyorum ortasýndan
tekrar geceye
en hüzzam yerinden sessizce.
Adýný fýsýldýyorum hece hece
sadece an’ý kandýrýyorum
Suskunluk tünerken pencereme..!
*
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.